ทำไมใครๆก็หลงรักเกียวโต ….

เกียวโตเป็นเหมือนเทปคัตเซ็ตม้วนเก่าที่ยังเล่นเพลงไพเราะ

เป็นเหมือนโทรศัพท์มือหมุนที่ยังเก็บรักษาไว้อย่างดี

วันเวลาทำร้านเกียวโตไม่ได้จริงๆ … แต่กลับยิ่งทำให้เกียวโตร่ำรวยเสน่ห์มากขึ้น เป็นความวินเทจท่ามกลางความศิวิไลซ์ เป็นการผสมผสานที่ลงตัวระหว่าง “ธรรมชาติและวัฒนธรรมเก่าแก่ของญี่ปุ่น” ซึ่งหายากมากขึ้นทุกที และนั่นจึงทำให้ฉันหลงรักเกียวโต เช่นเดียวกับใครอีกหลายๆคน …

ก่อนจะคลิ๊กอ่านกันต่อไป ฉันเตือนไว้ก่อนว่า โพสนี้ไม่ใช่ “ไกด์” นำเที่ยวเหมือนโพสอื่นๆ ไม่มีร้านอาหารอร่อยมาแนะนำ หรือย่านเด็ดมาให้ชม และฉันก็ไม่ใช่ “เซียนเกียวโต” ด้วยค่ะ

โพสนี้ … เป็นความรู้สึกของฉันที่มีต่อ “เกียวโต” เมืองหลวงเก่าแก่ของญี่ปุ่นที่ฉันไปกี่ครั้งก็ตกหลุมรักทุกครั้ง เป็นสิ่งละอันพันละน้อยที่หล่อหลอมให้เกียวโตเป็นหนึ่งเดียวและไม่เหมือนใครอย่างแท้จริง

Geisha

อิทธิพลของหนังเรื่อง Memoirs of Geisha ทำให้ฉันใฝ่ฝันอยากเห็นเกอิชาตัวเป็นๆ และต้องเป็นที่เกียวโตเท่านั้นค่ะ …

เกียวโตเป็นเมืองที่ชิโยน้อยเจอกับท่านประธาน ก่อนจะเติบโตเป็นไมโกะ หรือเกอิชามือสมัครเล่น และกางปีก เป็นเกอิชาในวัยสาว ผู้ที่มีศิลปะในการเอาใจผู้ชายรอบตัวในตอนจบ …

และเมื่อเดินเล่นอยู่ในย่านเกอิชา หรือ Gion ย่านดังของเกียวโต … ฝันของฉันก็เป็นจริงค่ะ

ฉันเจอกับเธอตัวเป็นๆ สองสาวที่แต่งตัวเลียนแบบเกอิชาทุกกระเบียดนิ้ว ธุรกิจที่รุ่งเรืองในเกียวโต ที่เปิดโอกาสให้สาวๆ ได้เป็นเกอิชาสักครั้งในชีวิต

ถึงแม้จะไม่ใช่ เกอิชาตัวจริง (ซึ่งโอกาสน้อยมากที่จะเห็นเธอเหล่านั้นตามท้องถนน) ฉันก็อิ่มใจแล้วค่ะ จึงขอชักภาพเธอทันที ซึ่งดูจากท่าทางและรอยยิ้มของเธอทั้งสอง ฉันก็มั่นใจว่า ฝันของเราคงเป็นจริงแล้วด้วยกันทั้งคู่ในวันนี้ ที่เกียวโต

Sakura

กลีบสีชมพูอ่อนใสของดอกซากุระ ดูบอบบางยิ่งกว่ากระดาษทิชชู

ดอกซากุระสวยสะพรั่งยิ่งขึ้นเมื่ออยู่ที่เกียวโตค่ะ … ไม่เชื่อ อย่าหลบหลู่

ซากุระยามค่ำคืน ณ คลองชิรากาวา (Shirakawa) เป็นภาพที่ประทับใจมิรู้ลืม … แสงไฟที่สาดส่องริมคลอง กระทบกับสายน้ำเยือกเย็น เปล่งประกายกลับไปที่กลีบดอกซากุระ ทำให้กลีบสีชมพูกลายเป็นสีขาวโปร่งแสง ดูแล้วเหมือนหมู่ดาวบนท้องฟ้า …

บอกเลยว่า … งดงามจับตา และตรึงใจจริงๆ

และความสวยเช่นนี้ ก็มีที่เกียวโตที่เดียวเท่านั้น

Green Tea

ฉัน “เคย” ไม่ชอบชาเขียว ปฏิเสธรสขมๆ … แต่นั่นก็เป็นอดีตไปแล้วค่ะ

วัยที่มากขึ้นทำให้รสขมกลายเป็นรสสัมผัสที่รักใคร่ ยิ่งขมปนหวาน ยิ่งรักปักใจ

ไอศกรีมชาเขียว ชาเขียวลาเต้ หรือชูครีมชาเขียว จึงเป็นของหวานที่โปรดปราน ซึ่งฉันมักสรรหายามเมื่อไปเที่ยวญี่ปุ่น และที่เกียวโต เมืองที่ขึ้นชื่อเรื่องชาเขียวชั้นยอด เมืองที่มี Ochaya หรือร้านน้ำชาเยอะที่สุดแห่งหนึ่งของญี่ปุ่น ก็มีขนมชาเขียวอยู่แทบทุกมุมเมือง กลายเป็นความสุขล้นใจ ที่ได้หยุดซื้อ หยุดชิม และหยิบลอง ขนมชาเขียวที่ชื่นชอบในทุกๆย่างก้าวของเมืองนี้

ป.ล. Uji-cha เป็นชาเขียวขึ้นชื่อของเกียวโต ปลูกที่ชานเมืองเกียวโต และเป็นของฝากยอดนิยมของ แฟนพันธุ์แท้ ชาเขียวค่ะ

Temples & Shrines

“เกียวโต” เป็นเมืองแห่งศรัทธาและความศักดิ์สิทธิ์อย่างแท้จริง

วัดวาอารามและศาลเจ้ากว่า 2,000 แห่ง ทำให้เกียวโตกลายเป็นเมืองแห่งเวทย์มนต์ และเป็นมากกว่าเมืองหลวงเก่าแก่ของประเทศ

ท่ามกลางศาสนสถานทั้งหมด แต่ละแห่งมีความงดงามที่เป็นเอกลักษณ์ ไม่ว่าจะเป็น Kiyomizu-dera หรือวัดน้ำใส วัดศักดิ์สิทธิ์ที่สร้างขึ้นจากไม้และไร้ตะปูแม้สักตัวเดียว Fushimi Inari Shrine ศาลเจ้าศักดิ์สิทธิ์เสาไม้สีแดงนับร้อยต้นที่ใครไปเกียวโตก็ต้องแวะไปถ่ายรูป และ Yakasa Shrine ศาลเจ้าที่เคารพของเหล่าสาวเกอิชาใน Gion

วัดน้ำใส

Yakasa Shrine

หรือจะเป็น Kinkakuji วัดคินคะคุจิ วัดทองของนิกายเซน ที่ศาลาตกแต่งด้วยแผ่นทองคำบริสุทธิ์มลังเมลือง ตั้งอยู่กลางสระน้ำและสวนสวย เช่นเดียวกับ Ginkakuji วัดเงินที่เดิมทีเป็นพระตำหนักหลวงที่สร้างโดยโชกุน โยชิมิตสึ ซึ่งมีสวนทราย หรือ Sand Garden ที่เรียบง่าย และเงียบสงบ ดังความเชื่อของนิกายเซน

Kinkakuji

ป.ล Temple หรือวัด สร้างขึ้นจากความเชื่อทางศาสนาพุทธ และ Shrine หรือศาลเจ้า สร้างขึ้นจากความเชื่อของศาสนาชินโต

Walking Path

ถนนเส้นเล็ก ลาดยาว เลี้ยวเลาะไปตามบ้านเรือนเก่าแก่และร้านรวงที่อนุรักษณ์ไว้ของเกียวโต ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนกำลังย่างเท้าอยู่ในเมืองโบราณ ทั้งที่เราอยู่ในศตวรรษที่ 20 กันแล้ว

เกียวโตเป็นเมืองเก่าที่ไม่ “แก่” เลย … ถนนสายกาน้ำชา Higashiyama ระยะทาง 2 กิโลเมตร ที่เชื่อมวัดน้ำใส (Kiyomizu-dera) เข้ากับศาลเจ้ายากาสะ (Yakasa Shrine) เป็นเส้นทางยอดนิยม แม้จะมีผู้คนพลุกพล่าน แต่ก็ยังคงน่าหลงใหลทุกย่างก้าว

เช่นเดียวกับ Paht of Philosophy หรือ Philosopher’s Walk ทางเดินริมคลองที่โด่งดัง เรียงรายด้วยต้นซากุระที่บานสะพรั่ง เป็นเสน่ห์ประจำตัวของเกียวโตที่ไม่มีเมืองใดจะมีได้เหมือน

Philosopher’s Path

Ryokan

เรียวกัง หรือโรงแรมสไตล์ญี่ปุ่น ที่พาเราไปนอนบนฟูกและเสื่อตาตามิ เป็นเอกลักษณ์อีกอย่างของเกียวโต เมืองหลวงเก่าแก่ ที่มีอายุมากกว่า 1,000 ปี … แม้แต่สตีฟ จอปส์ ผู้ยิ่งใหญ่ของโลก ก็ยังหลงรักเรียวกังของที่นี่

มื้อเช้าแบบชาวญี่ปุ่น เช่นเดียวกับมื้อเย็นแบบไคเซกิ ดึงเราเข้าไปสู่วัฒนธรรมของชาวญี่ปุ่นที่งดงาม และสันติ เป็นรสชาติความแปลกใหม่ของชาวต่างชาติ ที่ถวิลหาในเมืองโบราณแห่งนี้

ป.ล. เรียวกังในเกียวโต ราคาสูงมากในช่วงดอกซากุระบาน หรือประมาณปลายเดือนมีนาคม – เมษายน