15 ความอร่อยของ “หลวงพระบาง”

หลายคนมาเที่ยวหลวงพระบางเพราะอยากใช้ชีวิตให้ช้ากว่านาฬิกาเดิน

อยากมาชมวัด ตักบาตรข้าวเหนียว เดินเล่นริมโขง ช้อปปิ้งตลาดมืด

และก็กินอาหารอร่อยของชาวลาวที่จะสร้างความประทับใจให้สมบูรณ์แบบ

บล็อกนี้เป็นภาคต่อจากรายการ So City พาเที่ยวหลวงพระบางเมื่อปีที่แล้วค่ะ (2560)

เมื่อต้นปีพาสามีไปใช้ชีวิตช้าๆอยู่หลายวัน ทริปนี้ทำให้ได้รู้จักร้านอร่อยของเมืองเพิ่มอีก 4 ร้าน

จึงกลายมาเป็นเรื่องราวของ 15 ความอร่อยแห่ง “หลวงพระบาง” เมืองมรดกโลกที่เนิบช้า

แผนที่ความอร่อยของทั้ง 15 ร้าน รวบรวมไว้ในลิงค์นี้ ดังนั้นจะไม่ใส่ที่อยู่ของแต่ละร้านในบล็อกค่ะ

https://drive.google.com/open?id=1uASaIWn6RDcOVjS6Umdtg2Sg2mJLFEB0&usp=sharing

15 ความอร่อยแห่ง “หลวงพระบาง”

Le Calao Restaurant

ตึกชิโนโปรตุกีสสีเหลืองอ่อนกว่าร้อยปีของพ่อค้าชาวจีนริมแม่น้ำโขงแห่งนี้ แปรเปลี่ยนเป็น ร้านอาหารลาว&ตะวันตกในบรรยากาศย้อนยุค พื้นกระเบื้องชิโนโปรตุกีส โถงรับรองและห้องหับที่ถูกแบ่งเป็นสัดส่วน ทำให้เหมือนกินอาหารในบ้าน เป็นสถาปัตยกรรมที่ต่างจากส่วนอื่นของเมืองหลวงพระบาง

อาหารของ Le Calao เป็น fine dining หรูหราแต่ก็ไม่ห่างเหินจนเกินงาม เมนูอร่อยอยากให้ลองน้ำพริกหนุ่ม (Jaew Mac Pet Deep) กินกับไคแผ่นทอดกรอบร้อนๆ แกล้มด้วยไส้อั่วหมูและแกงส้มไก่รสจัดแต่ไม่จ้านมาก ซดคล่องคอ ก่อนจะตบท้องด้วยข้าวผัดหมูที่รสชาติดีเช่นกัน ตอนกลางคืนตึกนี้จะสว่างไสวด้วยไฟประดับประดา ดินเนอร์มื้อนี้จะ กรุ่มกริ่มยิ่งขึ้นเมื่อได้ดื่มคู่กับเบียร์ลาวสดๆ … Cheers !!!

Coconut Garden

เพื่อนคนไทยในหลวงพระบางแนะนำให้มากินผัดไทยของร้านนี้ ซึ่งก็ตรงกับความต้องการ ที่อยากกินอาหารรสชาติของบ้านเราหลังจากหลายวันผ่านไป

Coconut Garden ตั้งอยู่บนถนนสักรินทร์ เส้นดาวทาวน์ของเมือง ด้านหน้าร้านมีต้นมะพร้าวสูงชลูดเป็นสัญลักษณ์ ในร้านมีที่นั้งให้เลือกทั้งลานด้านหน้า ลานหลังร้าน และบนชั้นสอง ซึ่งบรรยากาศหลังร้านที่มีโคมไฟหลากสีห้อย ประดับดูน่ารักดี เราจึงนั่งในโซนนี้รับลมเย็นในช่วงฤดูหนาว มื้อนี้ฉันสั่งอาหารไทยไม่เน้นลาวค่ะ ลาบไก่สมุนไพรตรึม ปอเปี๊ยะทอด หมูทอด (อร่อยมาก) และผัดไทยรสเด็ด กินแล้วลงมติตรงกับสามีว่า รสชาติอร่อยถูกปากชาวไทย แน่นอนเด้อ

Zurich Bread Factory & Café

ต้นปี 60 ยังไม่เห็นร้านนี้เลยค่ะ สอบถามพนักงานบอกว่าเพิ่งเปิดเมื่อปลายปีที่แล้ว หน้าร้านตกแต่งสไตล์ร้านขนมปังฝั่งยุโรปทำให้ดูโดดเด่นท่ามกลางตึกเก่าของเมือง ฉันถีบจักรยานจากโรงแรม ไปซื้ออาหารเช้าที่ร้านนี้ เราสั่ง Croissant อบร้อนสดใหม่ Pineapple Danish และกาแฟร้อนจิบคู่กัน กลายเป็นอีกความสุขเล็กๆของเช้าวันนี้ค่ะ

Maolin Tavern

ช่วงกลางของถนนสักรินทร์เป็นพื้นที่ที่คึกคักและมีการเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ มาโอลิน ทาเวิน เพิ่งเปิดให้บริการตามคำบอกเล่าของเพื่อนที่อยู่ในหลวงพระบาง (อีกคน) สามีแวะมาร้านนี้ในช่วงค่ำคืนเพื่อมา นั่งจิบเบียร์ฝรั่งของร้าน คู่กับทาปาสจานเล็กจานน้อย ส่วนฉันขอดื่มด่ำกับเบียร์ลาวอ่อนๆก่อนนอนคืนนี้ เป็นอีก ประสบการณ์ชิลๆให้นั่งชมความเป็นไปของเมืองมรดกโลกในสายตาของนักท่องเที่ยว

มื้อเช้า : ร้านกาแฟประชานิยม, Saffron Coffee, Le Banneton และ Joma Bakery Café

ร้านกาแฟประชานิยม ถูกเรียกว่าเป็นสภากาแฟของชาวหลวงพระบางริมแม่น้ำโขง A Must ต้องกินปาท๋องโก๋ (ขนมคู่) ข้าวต้มหมูและกาแฟลาวที่ใส่นมข้นหวาน หรือโอวัลตินร้อนก็ได้ค่ะ

Saffron Coffee เป็นคาเฟ่ชื่อดังริมฝั่งโขง แนะนำให้สั่ง Lao Latte รสชาติเข้มข้นและหวานมันส์ ร้านนี้ใช้เมล็ด กาแฟที่ปลูกในลาว จิบคู่กับ Cheesecake Brownie ที่เหนียวหนึบและอร่อยสุดๆ ที่นั่งของร้านมีทั้งในร้าน และเฉลียงริมแม่น้ำโขง ได้อารมณ์ฮิปสเตอร์ในหลวงพระบางค่ะ

Le Banneton ร้านเบเกอร์รี่ฝรั่งเศสริมถนนร้านนี้มีชื่อเสียงโด่งดังว่า Croissant เด็ดมากค่ะ แต่นอกจากครัวซองค์แล้ว Le Banneton ยังมีอาหารเช้าเมนูอื่น เช่นไข่ และแซนด์วิชขนมปังฝรั่งเศสอีกด้วยค่ะ

Joma Bakery Café น่าจะคือ Starbuck ของประเทศลาว ฉันชอบ Bagel ของร้านนี้มากค่ะ เนื้อแป้งเหนียวหนึบ และไม่แข็งจนเคี้ยวแล้วเจ็บเหงือก เช้านี้ลองสั่งเมนูดัง Bagel Egger คล้ายแซนด์วิชใส่เบคอนและไข่ อร่อยมากมายจริงๆ

มื้อเที่ยง : ตำหมากหุ่งเจ๊ติ๋ม, ลาวเดิม, ปากห้วยมีไช และ ข้าวเปียกวัดเซียงทอง

ตำหมากหุ่งเจ๊ติ๋ม น่าจะเป็นร้านส้มตำลาวที่ดังที่สุดของหลวงพระบาง วันนี้เจ๊ติ๋มมาตำให้กินเองที่หน้าร้าน ตำหมากหุ่งจะใช้น้ำปูและกะปิเสริมทัพความอร่อย เมนูของเจ๊ติ๋มมีให้เลือกไม่เยอะ เพราะเน้นขายส้มตำเป็นหลัก แนะให้ลองสั่งไข่เจียวมากินด้วยกันอร่อยยิ่งขึ้นค่ะ

ลาวเดิม เป็นร้านที่เพื่อนคนไทยแนะนำให้มากิน แจ๊วบองของลาวเดิมอร่อยและแซ่บถูกใจ กินคู่กับไคแผ่น และหมูป่าย่างอร่อยหลายๆเด้อ นอกจากนั้นลาบปลาน้ำจืดก็เด็ดค่ะ รสอาจจะไม่จัดเท่าลาบไทยเพราะเน้นสมุนไพร มากกว่าแต่ก็กลมกล่อมเลยทีเดียว

ปากห้วยมีไช เป็นอีกร้านดังในหมู่คนไทยเพราะราชวงศ์ไทยเคยเสด็จที่ร้านนี้ อาหารมีทั้งเมนูลาวและฝรั่ง ฉันชอบไคแผ่นของปากห้วยมีไชมากค่ะ ทอดกันสดๆและร้อนฉี่ออกจากกระทะกันเลย สลัดผักน้ำก็เป็นอีกจาน ห้ามพลาด จะโป๊ะหน้าด้วยไข่ขาวและมายองเนสเยิ้มๆ รสชาติผักน้ำจะมีรสสัมผัสตามหลังแบบซ่าๆในกระพุงแก้ม กินแล้วอร่อยสดชื่นค่ะ

ข้าวเปียกวัดเซียงทอง รอบแรกที่ไป โป่งประทับใจร้านนี้มากกก รอบสองกลับไปพร้อมกับสามีและกินตอนหิวโซ รู้สึกว่าอร่อยขึ้นอีกหลายเท่าตัวเลยค่ะ ข้าวเปียกจะเป็นเส้นใหญ่คล้ายขนมจีน จุดเด่นอยู่ที่น้ำซุปที่ไม่ใสแต่จะข้น และหนืดนิดนึง ถ้าปรุงรสด้วยเครื่องปรุงจะถูกปากยิ่งขึ้น และอย่าลืมใส่ข้าวแต๋นในน้ำซุปจะกรุบกรอบอร่อยที่สุดเลย

มื้อเย็น : L’Elephant, Secret Pizza และ ขนมครกตลาดมืด

L’Elephant เป็นร้านอาหารฝรั่งเศสที่คนฝรั่งเศสยังชอบดังนั้นต้องเด็ดจริงและก็เป็นเช่นนั้นค่ะ ขากบทอดอร่อยมาก เนื้อก็อร่อยค่ะ ซุป ขนมหวานและแทบทุกอย่างอร่อยหมด บรรยากาศของร้านก็ดีอยู่ในตึกเก่าดูขลังและเรโทรมาก ราคาอาหารค่อนข้างสูงหน่อยแต่ก็คุ้มค่าจริง (ป.ล. ควรจองโต๊ะก่อนล่วงหน้าเพราะคนเยอะมากทุกวัน)

Secret Pizza ร้านพิซซ่าลึกลับตามชื่อ เปิดแค่ 2 วันต่ออาทิตย์และไม่ได้อยู่ในเมืองด้วยค่ะ นอกจากพิซซ่าอร่อยแล้ว ลาซัญญ่าก็เด็ดมาก ชีสนี่เยิ้มมันส์เป็นที่สุดค่ะ

ขนมครกตลาดมืด เป็นของดีของหลวงพระบางที่เจอกันโดยบังเอิญ ขนมครกเจ้านี้อยู่ข้างโรงแรม Indigo ก่อนจะเดิน เข้าตลาดมืด แป้งด้านนอกจะกรอบนิดๆ กะทิสดตรงกลางหวานกำลังดีและข้นหอมมากค่ะ เรากินกัน 2 วันติด และกลับไปกับสามีก็แวะไปกินอีกเช่นเคยค่ะ