ก่อนไปเจอเต่า เราก็ไปหยอกกวาง – แก้มลิงหนองใหญ่ ชุมพร

ตีห้าครึ่ง … ล้อหมุนออกจากบ้านในย่านสุขุมวิท มุ่งลงใต้ สู่ชุมพร ถนนซ่อมไม่เลิก สร้างไม่จบ … ธนบุรี-ปากท่อ ยังโล่ง ขับสบายในช่วงเช้ามืด

เมื่อผ่านเส้นคอขวดมาได้ ถนนสู่ชุมพรก็ปลอดโปร่ง จนถึงก่อนเวลาเรือออกเกือบ 2 ชั่วโมง เรายังพอมีเวลาเที่ยวชุมพร และก็ตัดสินใจผ่าแดดจ้า มาดูกวางที่ชุมพร เพราะแปลกใจว่าทำไมเมืองชายทะเลถึงมีกวางได้?

สะพานแขวนข้ามหนองน้ำใหญ่ มีรูปปั้นของกวางอยู่ด้านหน้า ติดป้ายว่า “สะพานชมกวาง” ปลายสะพาน มีพี่น้องสองคนนั่งหลบแดดจ้า ขายอาหารปลา และกล้วยน้ำว้าสำหรับกวาง ลุงอุดหนุนกล้วยไป 2 ห่อ และเดินลงสะพานไม้เคี่ยมที่เลาะริมหนองน้ำไปหากวางที่อาศัยอยู่ตรงเกาะกลางหลายสิบตัว

ไม้เคี่ยมเป็นพันธุ์ไม้ของภาคใต้ที่มีความทนทาน และสะพานไม้เคี่ยมนี้ก็มีระยะทางยาวกว่า 1 กิโลเมตร ผ่านหนองน้ำใหญ่ หลังจากให้อาหารกวางเสร็จ เราก็หันหลังกลับมาเจอเด็กผู้ชายคนเดิมอีกครั้ง

น้องชี้ให้ดูว่านั่น …. จ่าฝูงครับ ตัวที่สูงใหญ่และเขางาม เค้าจะคอยดูแลตัวเมียให้อยู่ในบริเวณนี้

ตรงโน้นก็มีกวางเยอะเหมือนกันนะ เราชี้ไปที่อีกฝั่งของเกาะกลาง น้องบอกว่านั่นอีกกลุ่ม ที่ไม่กล้าเข้าในบริเวณนี้ เพราะจ่าฝูงคุมอยู่ และด้วยความสงสาร ลุงเลยซื้อกล้วยน้ำว้าเพิ่มอีก 2 ถุง พร้อมกับวานเด็กชายเจ้าถิ่นเอาไปให้อีกกลุ่มที่อยู่ห่างจากจุดนี้ออกไป

หนองน้ำตรงนี้ เป็นอ่างเก็บน้ำ หรือแก้มลิงหนองใหญ่ของจังหวัดชุมพร สร้างขึ้นมาเพื่อช่วยพักน้ำ ก่อนระบายลงสู่ทะเล ช่วยป้องกันน้ำท่วม และยังเก็บน้ำไว้ใช้ในหมู่บ้านรอบๆ ได้อีกหลายร้อยครัวเรือน

จังหวัดชุมพรพัฒนาพื้นที่แก้มลิงหนองใหญ่ให้กลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวหย่อนใจของคนในจังหวัด โดยได้ขอกวางสายพันธุ์รูซีจากศูนย์วิจัยฯ จ.ราชบุรี มาที่นี่ ก่อนจะขยายพันธุ์เป็นหลายสิบตัวในวันนี้

เราเชื่อว่าในช่วงเย็นๆ แดดร่ม ลมโกรก บรรยากาศของแก้มลิงหนองใหญ่ต้องสวยงามแน่นอน ใครมาเที่ยวชุมพร หรือแวะพักที่จังหวัดนี้ ลองแวะมาเดินเล่นบนสะพานไม้เคี่ยม ชมพระอาทิตย์ตกดิน และเยี่ยมเหล่ากวางกันนะ